De methodes van de metaalbeveiliging van kabels van de middelgroot-voltage de XLPE geïsoleerde macht zijn hoofdzakelijk samengesteld uit de overlappings verpakkende beveiliging van de koperband en de dunne beveiliging van de koperdraad.
Volgens de GB/T12706-2008-norm voor kabels met nominale spanning van 6kV aan 35kV, is de gemiddelde overlappingsverhouding van koperband in de de beveiligingsmethode van de koperband niet minder dan 15% van de breedte van de koperband (nominale waarde), en de minimumwaarde is niet minder dan 5%. De dikte van koperband voor enig-kernkabels is ≥ 0. 12mm, is de gemiddelde dikte van multi-core kabels ≥ 0. 10mm, en de minimumdikte van koperband is niet minder dan
90% van de nominale waarde. Het schild van de koperdraad bestaat uit los gekronkelde zachte koperdraden, de oppervlakte waarvan door integendeel gekronkelde koperdraden of koperbanden zou moeten worden vastgemaakt, en het gemiddelde hiaat tussen aangrenzende koperdraden niet groter moeten zou zijn dan 4mm.
De beveiliging op de kabelstructuur is een maatregel om de distributie van het elektrische veld te verbeteren. De rol van de metaalbeveiliging heeft hoofdzakelijk de volgende aspecten:
1. Wanneer de kabel normaal wordt geactiveerd, gaat de laag van de metaalbeveiliging de capacitieve stroom over, en wanneer de kort:sluitenfout, de kort:sluiten huidige passen voorkomt.
2. Het elektromagnetische veld veroorzaakte wanneer de kabel wordt beschermd in de geïsoleerde kern wordt geactiveerd om elektromagnetische interferentie tot de buitenwereld te verminderen, en de laag van de metaalbeveiliging ook het effect van het externe elektromagnetische veld op het binnenland beperkt.
3. Het systeem van de krachtcentralebescherming vereist het buitenmetaalschild om de betere eigenschappen van de bliksembescherming te hebben.
4. Homogeniseer het elektrische veld om aslossing te verhinderen. Aangezien de semi-geleidende laag een bepaalde weerstand heeft, wanneer de laag van de metaalbeveiliging slecht aan de grond gezet is, zal de kabel langs de oppervlakte toe te schrijven aan ongelijke potentiële distributie in de kabelas lossen.
