Wat zijn de nominale spanningsniveaus van stroomkabels en hoe kunnen deze op verschillende plaatsen worden bepaald?
1De nominale spanningsniveaus van stroomkabels zijn hoofdzakelijk onderverdeeld in de volgende categorieën:
1-1. Lage-spanningskabels: geschikt voor vaste oplegging op wisselstroom 50 Hz, nominale spanning 3 kV en onder de transmissiediensten en distributielijnen voor de overdracht van elektrische energie.
1-2. Kabels voor middel- en laagspanning: in het algemeen kabels van 35 kV en lager, met inbegrip van kabels met polyvinylchloride-isolatie, kabels met polyethyleine-isolatie,met een breedte van niet meer dan 50 mm,.
Hoge-spanningskabels: in het algemeen 110 kV en hoger, met behulp van polyethyleenkabels en met elkaar verbonden geïsoleerde polyethyleenkabels.
1-4. ultrahoge spanningskabels: spanningsniveaus tussen 275 en 800 kV.
1-5. UHV-kabels: spanningsniveaus van 1000 kV en hoger.
2Bij het bepalen van het nominale spanningsniveau van kabels op verschillende plaatsen moeten de volgende factoren in aanmerking worden genomen:
2-1. Nominale spanning van het systeem: de nominale spanning van de kabel moet groter zijn dan of gelijk zijn aan de nominale spanning van het netwerk waarin deze werkt.indien de nominale spanning van het systeem 220/380V is, moet de nominale spanning van de kabel aan deze eis voldoen.
Maximale werkspanning: de maximale werkspanning van de kabel mag niet meer bedragen dan 15% van de nominale spanning.
2-3.Technische eisen: bij de keuze van een kabelmodelde ontwikkeling van de kabelindustrie en het technisch beleid van verschillende landen in aanmerking moeten worden genomen bij het voldoen aan de technische vereisten van de kabellegging.
